Ónefnt - en nefnt

Til eru töfrar 
tungum óbundnir -

hin fegurstu 
háfleigu hljóðaljóð.

Þau sem yfir hæstu hæðum
og undir heimsins hyldjúpum,

eða innan mestu hóla heiða,

heyrast mennskri meðvitund

ef vel er að gáð og viðbúið
til opinberunar.

Þau tímalausu hugtök

ráðum yfir ríkja 

án sýnileika myndefna

né stefnu heimsins raka.

Í tifandi taktleysu 
tunguhreyfinga og hljómfalli 
gómsmella kok-vinda.

Fljótandi bylgjur 
í líðandi straumi loftsins.

Úr því þá gagnlegt mér þætti

að fá úr úrvali valið

það besta af reiðubúnum

röngum svörum.

Hending oft ræður 
hvert leið farar liggur,

hvernig fer fyrir mótuðum laupum ragna.

En staðfast munu þagna þau örlög 

sem gefin voru stöðug, til fullkomnunar; 

nýtingu og afnota sjálfsins - með sjálfu sér.

Skuld skal greidd að lokum,

með endurlofum 
og lifandi virðingar-gjöfum

til réttlætinga;

mismunandi 
næringar-pælinga.

Nú lýkur minni stafbrúks-mistíkar-maníu.