Samtal á bekk við Austurvöll (það sem ég náði a.m.k.)

I.
„Þegar þeir tróðu ógeði ofan á borgina,
þá var kaffið óðalsgefið þeim náðuðu.
Kopar-slegið sumarið gefið sálinni;
við sitjandi á þökum hárra húsanna,
virðandi fyrir okkur fólkið við tjörnina.
Vinirnir allir gefnir göfugleika - möguleika -
lakkandi karma tilveru sinnar...
Stuðið gerði líka sinn tilgang,
kom sátt á hug og líkama;
upp að því sama og maður vildi“.

II.
„Ég, sem er;
er sem er.
- það sem ég
kýs mér, ég
vel - því er...“

III.
„Svo hætti ég að geta sofnað -
afsannandi tímann, í tíma og ótíma
...bara fyrir sjálfan mig“.