Vangaveltur úr nútíma samfélagi

„Spurning hvort maður aðeins  þjálfi sinn innri mann,  kannski á kortersfresti? Það er allavega hægt að reyna“. - Svo gekkk hann út. Ég horfi á eftir honum,  með svívirtan spilastokk í höndunum. --- Klökkir eru karlarnir, herfa; þú kynnist þessu brátt unga mey.  Inní myrkrið þeir endlaust hverfa  og enginn af þeim snýr aftur heim. --- „Spurning hvort þú grafir þér ekki bara dýpri holu í hvert skifti“? Skíst framhjá Jón á hjólinu... Hann tekur ekki eftir því. Svo ég dreg djúft andan, teygi mig aftur og hlæ. --- Lætur á sér lítið bera, lifir í eigin heimi. Það er ekkert hægt að gera,  ef lítilmennskan á sveimi. --- „Spurning hvort þú getir ekki lánað mér samviskuna þína á morgun“? Ég lofa að reyna mitt besta... Og hann kveður með látum. Tek af mér húfuna og allt í einu hugsa:  „Ég væri alveg til í að lifa.“